Są jeszcze parafie w Polsce, w tym nasza, w których  pamięta się o różnych zwyczajach związanych z kultem świętych. Stąd we wspomnienie św. Agaty (niedziela - 5 lutego) w naszym kościele na zakończenie każdej Mszy św. poświęcimy sól i chleb.

Niech każdy z nas przyniesie ze sobą chleb i sól, by po poświęceniu zabrać je do domu i dzielić się nimi z bliskimi. Niech przypominają nam o tym, że także my mamy być dobrzy jak chleb i solą ziemi. NIech przypominają nam także o Bożej opiece i wstawiennictwu św. Agaty.

 A oto jej historia:

Święta Agata (235-251) pochodziła ze znamienitego rodu, z Katanii na Sycylii. Jej imię z greckiego oznacza "dobra". Hagiografowie podają, że była niezwykle piękna. Po przyjęciu chrztu św. złożyła ślub dziewictwa, pragnąc całkowicie poświęcić się Chrystusowi. Dlatego też odrzuciła propozycję małżeństwa złożoną przez Kwincjana, rzymskiego namiestnika Sycylii. Owładnięty żądzą zemsty, po rozpoczęciu prześladowań chrześcijan przez cesarza Decjusza jako jedną z pierwszych nakazał uwięzić Agatę. Gdy nie powiodła mu się perfidna próba odebrania jej dobrego imienia, skazał ją na ciężkie tortury, podczas których kleszczami wyrwano jej piersi. W końcu niezłomną w wierze polecił rzucić na rozżarzone węgle. Wtedy jednak Katania dotknięta została silnym trzęsieniem ziemi, w wyniku którego zginęło wielu pogan. Poruszony tym Kwincjan odczytał to jako karę Bożą i rozkazał wstrzymanie tortur. Agata zmarła 5 lutego 251 r. wskutek odniesionych ran.

Dziś ciało św. Agaty spoczywa w katańskiej katedrze. W jej liturgiczne wspomnienie ulicami miasta odbywa się uroczysta procesja, podczas której relikwiarz św. Agaty wieziony jest na ozdobnym rydwanie.

W ikonografii św. Agata przedstawiana jest w długiej sukni, z kleszczami, którymi wyrywano jej piersi. Atrybutami świętej są: chleb, dom w płomieniach, korona w rękach, palma męczeństwa, obcięte piersi na misie, pochodnia, płonąca świeca - symbol Chrystusa.

Święta Agata jest patronką pielęgniarek, matek karmiących i kobiet cierpiących na choroby piersi. Od wieków wierni wzywają jej opieki podczas burzy oraz w niebezpieczeństwie pożaru, wybuchu wulkanu, trzęsienia ziemi, sztormu, huraganowych wiatrów. We wspomnienie św. Agaty w wielu kościołach święci się sól oraz chleb. W żadnym wypadku nie należy traktować tego magicznie. Błogosławieństwo chleba i soli należy do tzw. znaków świętych (sacra signa), które mają wiernym pomóc m.in. w uświęceniu się. Oznacza ono dziękczynienie Stwórcy za Jego dary. Używając następnie pobłogosławionej soli lub chleba w obliczu zagrożenia ze strony żywiołów, w krótkiej modlitwie dziękujemy Bogu za orędownictwo św. Agaty i z wiarą prosimy za jej wstawiennictwem o ratunek i odwrócenie nieszczęścia.
Źródło: lirurgia.wiara.pl